- Widziałam, jak okno wylatuje ze ściany razem z ramą. Gdyby syn poczekał chociaż minutę i nie wszedł do tego pokoju, to by jeszcze żył - mówi w rozmowie z reporterem TVN24 mieszkanka przedmieść Mariupola. Ludzie wspominają przeżycia z ostrzału salwą rakiet niekierowanych Grad, które odpalili pod koniec stycznia separatyści. - Do tej pory nie mogę dojść do siebie - mówi jeden z miejscowych.
Do tragicznego ostrzału przedmieść ukraińskiego miasta znajdującego się blisko linii frontu doszło 24 stycznia. Salwa rakiet spadła na domy, sklepy, bazar i drogi. Zginęło 30 osób a ponad sto zostało rannych. Z tymi, którzy znaleźli się pod ostrzałem, rozmawiał wysłannik TVN24.
Śmierć i zniszczenie
- W pierwszej chwili pomyślałem, że ktoś mnie uderzył, ale to był wybuch. Mój syn upadł... Zacząłem krzyczeć, żeby ktoś wezwał karetkę, ale na nic się to zdało - opowiada starszy mieszkaniec przedmieść. I dodaje, że szczęściem nie wybuchł gaz i nie doszło do pożaru. Po wybuchu powietrze miało być pełne latających odłamków, gruzu i pyłu. - Nie wiedziałem, co się dzieje. Do tej pory nie mogę dojść do siebie - dodał. - Ja byłam w innym pokoju. Widziałam, jak okno wylatuje ze ściany razem z ramą. Gdyby syn poczekał chociaż minutę i nie wszedł do tego pomieszczenia, to by żył - mówi żona mężczyzny. Ten dodaje, że „lepiej by było, gdybym umarł”. Mieszkająca w pobliżu kobieta miała więcej szczęścia. Z jej rodziny nikt nie zginął, ale dom zrujnowała eksplozja rakiety. Opodal spadły dwie kolejne. - Okna wyleciały z futryn, tynk sypał się z sufitów - wspomina. - Przez korytarz trudno było się przedostać, bo sufit się zawalił. Od tego gruzu zrobiło się ciemno - dodaje. - Gdy otworzyłam drzwi, zobaczyłam, że syn leży pod ścianą. Do głowy przyciskał poduszkę. Na szczęście nic mu się nie stało. Po prostu był przestraszony - opowiada kobieta.
Autor: mk//rzw / Źródło: TVN 24
Źródło zdjęcia głównego: TVN 24